Her geçen gün farklı farklı sahneler izletiliyor bize. Evlendirme programlarından tutunda boşanma programlarına kadar kültürü milli ve manevi değerleri dejenere etme amaçlı programlar.
Fazla uzağa gitmeden geçmiş birkaç yılla başlamak istiyorum. Önce Tv lerde evlendirme programları ile karşımıza çıktılar. Güya yuva kuruyorlarmış gibi elektrik aldım veya alamadım ile başlayıp daha sonra alınan elektriğin fişini çekip kurulan yuvaları yıkmanın peşine gittiler. Aslında bunlar hep bir algı idi. İnsanımızı kültüründen, örfünden, Milli ve manevi değerlerinden soyutlamaktı amaç.
Bunda da başarılı oldular. Evlenmeyi nasıl elektriğe bağladıysalar boşanmayı da elektriğin kesilmesine bağladılar. Halbuki aile kurulurken sevgi, saygı, muhabbet, hoşgörü ile kurulmalı, bunlarla beraber örf, adet, milli ve manevi değerlerle devam ettirilmelidir.
Manevi değerlerimizi bir yana koyamayız da hadi koyduk. Bizim köklü örfümüz, adetimiz, kültürümüz, nerede kaldı bunlar. Hepsinden soyutlandık. Yetti mi ? Hayır yetmedi.
Şimdilerde perdede rezilliğin zirvesi diyebileceğimiz sahneler var. Artık elektriği kopanların boşanmasına da gerek olmadığını, eşini, yuvasını ve çoluk çocuğunu terk ederek başkaları ile temas kurup artık adına ne derseniz deyin birliktelik yaşayabilirsiniz algısı yapılıyor.
Aslında zina meşrulaştırılıyor. Kadın veya erkek başkaları ile nikahlı olan kişiler bir araya gelip her türlü çirkefi yaşıyorlar ve bunlara kalkıp da kimse bak senin yaptığın zina dır demiyor. Bu örnekleri çoğaltmak mümkün ancak burada asıl konumuza giriş yapmak istiyorum.
Yıllarca Avrupa çürümüş, kokuşmuş, aile ortadan kalkmış, yok olmuş yıkılmış dedik ve kendi değerlerimizle övündük. Şimdi bu konuda övündüğümüz bütün değerlerimizi bir bir yok ediyor çürümüş Avrupa ya doğru hızlı adımlarla yol alıyoruz.
Avrupa da insanların çocuk yerine köpek beslediklerini Sofralarında çocukları veya torunları yerine beslediği köpekleri oturttuklarını Sokakta ellerinden tutup gezdirecekleri çocukları veya torunları olması gerekirken köpeklerinin tasmalarını tutup köpek gezdirdiklerini gördük ve eleştirdik.
Hayvanlara verilen değerin insanlara verilmediğini ve yıllarca sömürgeleri altındaki Afrika ülkeleri vatandaşlarına hiçbir canlıya reva görülmeyecek muamelelerde bulunduklarını gördük. Hayvanlarına verdikleri değeri bu insanlara vermediklerine hatta bazılarının kendi ailelerine dahi aynı değeri vermediğine şahitlik ettik.
Aile diye bir kurumun olmaması veya zayıf olmasından dolayı yaşlıların huzur evlerinde sefil hallerine hatta huzur evinde ölüp koktuklarına dahi medyada şahit olduk. Ülke olarak şimdilerde aynı yöne doğru savrulmaya çalışılıyoruz.
Müslüman merhamet sahibidir. Sadece köpeklere ve kedilere değil bütün canlılara karşı merhametli olmalıdır. Ancak bu merhamet veya sevgi insana yapılan merhametin ve sevginin önüne geçmemelidir. Hayvan hakları savunucularını ayni şekilde insan hakları savunucusu olarak ta görmek en doğal hakkımız dır. Son günlerde almış başını köpeklerde köpekler diye bir feveran gidiyor.
Yazımın başında ifade ettiğim aileyi yıkma sahneleri izledik ya başarılı oldular. Aile ortadan kalkmaya başladı. İnsanlar çocuk sahibi olma yerine köpek sahibi olmayı, evinde köpeği ile yaşamayı, sokakta onunla dolaşmayı tercih etmeye başladılar. Huzur evine terkedilen yaşlı ana baba sayısı her geçen gün hızla artmaya devam ediyor. Adım adım çürümeye doğru ilerliyoruz.
Evet, asıl can alıcı nokta şurası. Son yıllarda huzur evi sayılarında ki artış ve sakinlerinin hızla artması, buna bağlı tv ler de huzur evlerinin ve sakinlerinin şaşalı reklamlari. Şimdide anne babanızın hizmetini siz neden yapıyorsunuz, size yük olmasınlar gönder huzur evinde biz bakalım algısı yapılarak tamamen toplumumuzu ayakta tutan dinamikleri ortadan kaldırarak çürümüşlüğün önünü açıp hızlandırmak istiyorlar. Ne demek anne babayı huzur evine terk etmek. Bunun ne örfümüz de ne adetimizde nede dinimizde yeri yoktur. Hayvanlara merhamet diye feryadu figan edenler neden ana babaya saygı ve merhamet diye feryat etmezler. İnsan hakkı savunucuları da var, onlar neredeler.
Yüce Rabbimiz Kur’ani keriminde isra süresi 23. Ayetinde Anan babaya iyi davranmayı, onlardan biri veya her ikisi yanında ihtiyarlık çağına ulaşırsa onlara öf bile dememeyi onları azarlamamayı onlara güzel sözlerle hitap etmeyi emretmektedir. Allah’ın rızasını kazanmanın yollarından birisi de ana babaya iyi davranmaktan geçmektedir. Evladın ana babasına iyi davranması gerektiği gibi hiçbir ebeveynin “çocuklarıma yük olmayayım diye huzur evini tercih ettim” diyerek evlatlarının yüce yaratıcının Rızasını kazanmasına engel olmaya hakkı yoktur.
Birliği, beraberliği, huzuru, kardeşliği, kalkınmayı, büyümeyi insanlara ve hayvanlara merhametli olmayı sağlayan temel esas genciyle yaşlısı ile birlik ve baraberlik içerisinde sağlam temellerle ile kurulmuş aile dir.
Unutmayalım ki köpeklere duyulan sevgi ve merhamet, anaya babaya ve diğer insanlara karşı duyulmuyorsa aynen Avrupa gibi çürümeye mahkumuz
vesselam