Kardeşlik,dayanışma,sevgi, hoş görü,bağlılık, arkadaşlık, karındaşlık ve samimi dostluktur. Aynı karnı paylaşanların olduğu gibi Kur’ani Kerimde Müminler kardeştir buyruğundan anlaşılıyor ki Allah’a ve Resülüne iman edenlerde kardeş tir. Bizler Hz Ademin çocukları olarak insanlıkta kardeş olduğumuz gibi İslam toplumunun bir ferdi olarak İmanda da Kardeşiz. Aynı Anne Babadan meydana gelenlerin kardeşliği ne kadar önemli ise Din kardeşliği de o kadar önemli ve aziz dir.
İslam medeniyetinin özü kardeşlik tir. İslam’ın temelleri kardeşlik üzerine atılmış ve Peygamberimiz Hz. Muhammed Mustafa SAV efendimiz Mekke den Medine ye hicret ettiğinde Ensar İle muhaciri bir birine kardeş yaparak bizlere kardeşliğin nasıl olacağını ta o zamanlardan öğretmiş tir.
Ensar ile Muhacirin kardeşliğini kavramadan İslam kardeşliğinin ne demek olduğunu anlamak kavramak ve yaşamak kolay değil dir. Günümüzde genelde kardeşlik temelleri çıkar ve menfaat üzerine kuruludur. İnsanların çıkarları ve menfaatleri zedelenmeye başladığında kardeşlik bir tarafa itilerek düşmanlık hasıl olmaya başlıyor ve kardeşlik düşmanlığa dönüşü veriyor bir anda.
Halbuki Hz Peygamberin bize miras olarak bıraktığı kardeşlik çıkar ve menfaate dayalı kardeşlik değil tamamen saf ve temiz duygularla yapılan kardeşlik tir. Ensar ve muhacirin kardeşliği menfaatsiz, hesapsız, kitapsız, riyasız yapılan bir kardeşlik olarak tarihe geçmiş tir. Ensar ve muhacir kardeşliğinde sevgi, saygı, hoşgörü, dayanışma ve paylaşma vardır.
Bize düşen ASV efendimizin Ensar ile Muhacir arasında inşa ettiği kardeşliği kendi hayatımıza tatbik etmeye çalışmak olmalı. Onu araştırmalı okumalı ve çoluk çocuğumuza İslam kardeşliği gibi bir miras bırakmalıyız. Yüz yıllar boyunca Medine de devam eden evs ve hazreç kabilelerinin birbirleri ile olan kavgalarını nasıl sona erdirdiğini Dünyada eşine bir daha rastlanmamış kardeşliğin nasıl tesis edildiğini anlamamız ve anlatmamız gerekmektedir.
Sözün özü kardeşlik temelleri eğer maddi çıkar ve menfaat temelleri üzerine atılırsa kardeşlik ihanete kavgaya anlaşamamaya ve sonunda düşmanlığa dönüşür yok olur gidersiniz. Eğer temeller sevgi, saygı, hoş görü, menfaat elde etmek değil de faydalı olabilme üzerine atılırsa kardeşlik kemikleşir bütün düşmanlar bir araya toplansa bu kale yıkılmaz hale gelir.
İnsanoğlu daima bir mücadele içerisindedir. Bir kısım fedakardır, vefakar dır. İnsanlara faydalı olabilme adına elini taşın altına sokar başarıya ulaşmak için kendi menfaatlerini elinin tersi ile iter insanlığın kurtuluşu için insanlara faydalı olabilme adına mücadelesini verir. Bir kısım ise tembeldir. Günlük yaşar kendi gününü gün eder insanları düşünmez kendi menfaatlerinin önüne hiçbir menfaat geçemez. Kendileri hayatı boş yaşadıkları hayatta hiçbir başarının altında kendi imzaları olmadığı için dertli olanla kardeş gibi gözükürler ancak senin çalışmalarına gölge düşürmek için her türlü filmi çevirir taki bunu iftiraya kadar getirebilirler.
Üç günlük dünyada hasede, iftiraya, dedikoduya, insanları birbirine düşürmeye ne gerek var. Bunları yaparsan kardeşliği tesis edemez etrafını ifsada götürürsün. Eğer Rabbinden kendin için istediğinin daha fazlasını kardeşin için istemeye başlarsan o zaman kardeşliği tesis etmeye başlar huzuru mutluluğu ve barışı yakalamış olursun.
Martin Luther King’in ‘’Kuşlar gibi uçmasını balıklar gibi yüzmesini öğrendik; çok basit bir sanatı kardeş olmayı unuttuk’’ dediği gibi olduk.
Zamanın birinde iki kardeş babalarından kalma çiftlikte çalışırlarmış. Kardeşlerden biri evli ve bir çocuğu var diğer kardeş bekar. Her gün beraber çalışır akşama bölüşürlermiş. Bir gün bekar olan kardeş kendi kendine ürünümüzü ve karımızı tam ortadan eşit bölüşmek hiç hakça değil, çünki ben bekarım yalnız yaşıyorum oysa ağabeyim evli ve çocuğu var. Bundan sonra her gece bir çuval tahılı gizlice kardeşinin ambarına götürüp bırakıyor. Bu arada evli olan kardeş de kendi kendine bu dağılım hiç de hakça değil ben evliyim eşim ve çocuklarım var kardeşim daha yuva kuracak onun daha fazla ihtiyacı olacak eğer evlenemez ise yaşlandığında ona bakacak kimse yine olmayacak onun daha fazla ihtiyacı olacak diye oda tahılında gizlice bir çuval bekar olan kardeşin ambarına getirip bırakıyor. İkisi de yıllarca böyle devam ettiler, olup bitene bir türlü anlam veremediler. Çünki her ikisinin deposundaki tahılda bir türlü eksilme olmuyordu. Sonra bir gece iki kardeş bir bir deposuna tahıl taşırken çarpıştılar çuvalları yere koyup olan biteni birbirlerine anlattılar ve kucaklaştılar.
Kardeşlik bu zihniyet üzere olursa bolluk ve bereket olur. İslam kardeşi iman kardeşi çikarsız menfaat beklemeden kardeş olabilme ümidiyle.