Şafi Mezhebinin öncüsü ve müctehid imamlardan birisidir. İmam-ı Şafii hazretleri, Ehli sünnet vel-cemaatin dört büyük mezhebinden biri olan Şâfii Mezhebinin reisidir... Adı, Muhammed bin İdris’tir. Dedesinin dedesi Şâfi, Kureyş kabilesinden ve Eshâb-ı kiramdan olduğu için, “Şafii” adı ile meşhur olmuştur. İmam-ı Şafii’nin dedesinin dedesi de Hâşim bin Abdi Menaf’tır.
150 (m.767) senesinde Gazze’de doğup 204 (m.820)’de Mısır’da vefât etti. Kabri, Kurafe Kabristanı'ndadır.
İmâm-ı Şâfiî hazretleri, daha küçük yaşta âlimlerin derslerine ve sohbetlerine devam etmeye başladı. 10 yaşında iken, o zamanın en meşhur âlimi İmam-ı Malik'in “Muvattâ” adlı hadis kitabını, 9 günde ezberlemiştir. Gençliğinde kendini ilme verip ilim tahsil etti. Hadis, fıkıh, lügat ve edebiyatta çok yükseldi.
Şu hadise, onun üstünlüğünü anlatmaya kâfidir...
O günlerde, Mısır'ın ileri gelenlerinden birinin hanımı, bir münakaşada kocasına; “Ey Cehennemlik!” dedi. Bu cevap karşısında bu şahıs, hanımına; “Ben Cehennemliksem, seni boşadım.” dedi. Fakat hanımını da çok seviyordu. Âlimleri toplayıp bu meseleyi sordu. Kimse cevap veremedi. Dediler ki:
- Senin Cehennemlik olup olmadığını Allahü Teâlâ bilir.
Âlimler arasından henüz daha genç yaşta olan İmam-ı Şafii hazretleri kalkıp; “Ben senin meseleni çözerim.” dedi. Oradakiler şaşırdılar. Nasıl cevap verecek diye merak ettiler. İmam-ı Şafii hazretleri de;
- Önce şu soruma cevap ver! Bir günah işleyeceğin vakit, Allah korkusundan o günahı terk ettiğin oldu mu?
- Allahü Teâlâ’ya yemin ederim ki, çok oldu.
- Bu hâlinle Cennetlik olduğun anlaşılmaktadır. Kur'ân-ı kerimde; (Bir kimse Allah korkusundan, nefsini günahlardan menederse, onun yeri elbette Cennet'tir.) buyurulmaktadır.
Oradakiler İmam-ı Şafii hazretlerinin değerini anladılar.. Kaynak: Tam İlmihal Saadeti Ebediye…
